De NVWA bezorgt de Vegetarische Slager een onbetaalbare publiciteitscampagne door op basis van één klacht (!) tot de conclusie te komen dat de Vegetarische Slager de Warenwet overtreedt. Nu hadden we natuurlijk al niet verwacht dat de NVWA de humor-met-een-knipoog van de ‘kipstuckjes’ en de ‘gehacktbal’ inziet of een fijnzinnig gevoel heeft voor wat er in de samenleving speelt. Maar ook juridisch beschouwd valt er het nodige op de uitspraak af te dingen.
De NVWA baseert zich op het Warenwetbesluit Vlees, gehakt en vleesproducten waarin staat beschreven wanneer tartaar tartaar mag heten, mager gehakt mager gehakt enz. Het Warenwetbesluit is op zijn beurt gebaseerd op de Warenwet (art. 4, eerste lid, onder a, art. 8, onder b en c, art. 12 en art 14).
Het Warenwetbesluit is blijkens de wet bedoeld om “waren te weren die bij aanwending overeenkomstig redelijkerwijze te verwachten gebruik uit het oogpunt van gezondheid of veiligheid schadelijk kunnen zijn”, dan wel “ten behoeve van de duidelijkheid voor de afnemers”. De eerste omstandigheid is niet van toepassing. En wat betreft de tweede: de arme sukkel die een product van de Vegetarische Slager koopt en denkt dat hij vlees koopt, is net zo zeldzaam als de klant die een slavink koopt vanwege de vitamine C. Daar komt nog bij dat het Warenwetbesluit uitsluitend betrekking heeft op vlees(bereidingen) en dierlijke producten en niet op andersoortige producten.
Het lijkt erop dat de NVWA vond dat zij na de Fibronil-missers de vleesindustrie wel wat verschuldigd was. Ziehier het cadeautje. Als wij het PR-bureau van de vleesindustrie waren, zou het advies aan onze klant zijn: maak samen met de Vegetarische slager een open brief voor de NVWA waarin je aangeeft dat het volgens de sector helemaal niet nodig is dat [...]
Recente reacties